بررسی تاثیر بی ثباتی صادرات بر رشد اقتصادی ایران

چکیده رابطه میان صادرات و رشد اقتصادی و نیز تفاوت های میان صنعتی شدن مبتنی بر راهبرد توسعه صادرات و صنعتی شدن مبتنی بر راهبرد جانشینی واردات در متون توسعه مورد توجه فراوان بوده است. از دهه ی 1970 میلادی، اتفاق نظر کمّی اقتصاددانان نئوکلاسیک درباره نظریه رشد متکی بر صادرات به باور عمومی جدید تبدیل شده و در نتیجه سیاست های بانک جهانی نیز بر اساس آن رقم خورد. بر این اساس هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر بی ثباتی صادرات بر رشد اقتصادی ایران در فاصله زمانی فصل اول سال 1367 تا فصل چهارم سال 1390 است. برای این منظور ابتدا شاخص بی ثباتی صادرات با استفاده از مدل garch برآورد شده و سپس با استفاده از روش خود توضیح با وقفه های گسترده تاثیر بی ثباتی صادرات بر رشد اقتصادی ایران بررسی شده است. نتایج حاصل از برآورد مدل حاکی از آن است که بی ثباتی صادرات تاثیر منفی و معنی دار بر رشد اقتصادی و متغیرهای هزینه مصرفی خصوصی، سرمایه-گذاری و صادرات تاثیر مثبت و معنی دار بر رشد اقتصادی دارند. هم چنین نتایج بر اساس ضریب جمله تصحیح خطا، حاکی از آن است که در هر دوره (هر فصل) حدود 32/0 از عدم تعادل کوتاه مدت، برای رسیدن به تعادل بلندمدت تعدیل می شود.